رواية سطو مسلح

روايتى الأولى : رواية سطو مسلح 

الفصل الثانى 

مى : خير يابابا موضوع ايه المهم الى حضرتك عايزنى فيه .

الأب(عبدالعظيم) :  كنت النهاردة مع ماهر بيه صاحب مصنع الالومنيوم عارفاه طبعا . 

مى :

ايوه يا بابا عارفاه مش ده الى كنت حضرتك

مشاركه فى المصنع بتاعه زمان .

الأب(عبدالعظيم) :  ايوه

كلمنى النهاردة طالب ايدك لابنه عصام .

الأب(عبدالعظيم) :  

قولتى ايه اظنه عريس لقطه وانتى عارفاه من زمان وتعتبروا متربين مع بعض .

مى :

ايوه يابابا بس انا مبفكرش فى الجواز دلوقت ثم ان حضرتك دايما بتقول انا راجل صعيدى ولايمكن هجوز الصغيرة قبل الكبيرة ايه اللى جرى حضرتك غيرت رايك ولا ايه .

الأب(عبدالعظيم) :  

انا مغيرتش رأى ولاحاجة انا لسه عند رأى .

مى :

امال ايه اللى حصل .

الأب(عبدالعظيم) :  

اللى حصل ان اختك سلمى جالها عريس وانا وافقت عليه .

مى : بجد يا بابا فى عريس متقدم لسلمى الحمد لله انا كنت قلقانة عليها بعد ما فسخت خطوبتها من حسام لتكون فقدت الثقة فى الرجالة  واتعقدت من الجواز .

الأب(عبدالعظيم) : تتعقد ده ايه ايه الكلام الفاضى ده و حسام ده متجبليش سيرته ده صفحة وانطوت خلاص  .

مى : عندك حق يا بابا حسام صفحة وانطوت مقولتليش مين العريس .

الأب(عبدالعظيم) : هشام ابن عمك .

مى : ايه هشام !!

الأب(عبدالعظيم) : ايوة هشام طلب ايدها وانا وافقت انا مش هتأمن حد على اختك من  بعدى اكثر منه .

مى :

تأتمن مين يا بابا هشام !! ده آخر واحد ليه علاقة بالأمانة والأمان ده حرامى وغير آمين على مالك الى آتمنته عليه هيبقى آمين  على بنتك !!

الأب(عبدالعظيم) :

لسه هتقولى حرامى ثانى وانتى معندكيش دليل على الى بتقوليه حرام عليكى يا مى هشام بيمشى الشغل بطريقته مش اكثر وبيفهم فيه اكثر منك ومتنسيش هو كسب الشركة مبالغ كبيرة من ساعة ما مسك الإدارة .

مى : المكاسب ده نتيجة الرشاوى الى بيدفعها والى حضرتك حذرته انه يدفعها عشان يمشي الشغل بيها وبرده مصر وطبعا ده عشان يسرق براحته لانه لو مشي الشغل بما يرضى الله المكسب هيبقى معروف ولو سرق حاجة هنعرف لكن كده يسرق براحته ويبان انه كسبنا فلوس زيادة .

الأب(عبدالعظيم) : خلاص بقى يامى مش عايز اسمع كلمة فى موضوع السرقة ده ثانى ولا اسمعك تقولى حرامى على هشام ثانى موضوع الرشاوى الى بتقولى عليه هكلمه فيه وهشرف عليه كمان والمكسب الى هيجى بعد كده مسمعكيش تقولى سرق منه حاجة مفهوم .

مى : مفهوم يا بابا .

الأب(عبدالعظيم) : انتى دخلتينا فى موضوع هشام وسلمى وخدينى فى دوكة عشان تهربى من الاجابة مقولتيش ايه رايك فى عصام ؟

مى : عصام انسان هايل ومتربى بس انا مبفكرش فى الجواز دلوقت .

الأب ( عبدالعظيم ) : يعنى ايه مبفتكريش فى الجواز دلوقتى ايه الكلام الفاضى ده هو انتى لسه صغيرة و لا لسه بتدرسى عشان متفكريش فى الجواز دلوقت انتى ناسيه انك عديتى ال 25 سنة ولا ايه واختك خلاص هتتخطب ملكيش حجة للرفض .  

مى : خلاص يا بابا خلينا فى سلمى دلوقت وانا ادينى وقت عشان افكر . 

الأب(عبدالعظيم) : ماشي يامى فكرى بس قدامك لحد خطوبة سلمى وبعدها اسمع ردك النهائى .

مى : خلاص يا بابا اتفقنا تصبح على خير .

الأب(عبدالعظيم) : وانتى من اهل الخير يا حبيبتى وفكرى كويس متنسيش انك قولتى بنفسك ان عصام انسان هايل ومتربى .

مى : حاضر يا بابا هفكر كويس باى بقى احسن انا اتاخرت على ميعاد نومى وبكرة وراى شغل كثير .

ثم قبلت اباها وخرجت من غرفته واخذت تفكر كيف استحوذ هشام على ابيها لهذه الدرجة يثق به وهو غيراهل لهذه الثقة وكيف قبلت اختها به اكان يخطط لهذا ايضا كى يمتلك كل شئ .